گلیسیرین مایعی است که به خوبی در آب و الکل حل میشود، بی رنگ، بی بو، جاذب آب (رطوبت) چسبناک و لزج با طعم شیرین است. از لحاظ شیمیایی یک الکل است و میبایستی به نام گلیسرول خوانده شود ولی نام متعارف و تجارتی آن گلیسیرین است. گلیسیرین در صنایع غذایی، داروئی، بهداشتی و زیبایی کاربردا دارد. چون خاصیت نمگیری دارد و در قید محصولاتی چون تنباکو، پوشش شیرینی در قنادی، کرم پوست و خمیر دندان کاربرد دارد. در پزشکی به عنوان ملین و به علت نرم کنندگی در محصولات زیبایی به کار میرود. یکی از مصارف عمده آن در تولید نیتروگلیسیرین و دینامیت میباشد. گلیسیرین در حالت عادی خاصیت سمی ندارد. گلیسیرین هر گاه با مواد اکسیدکننده قوی مثل پرمنگنات پتاسیم یا کلرات پتاسیم برخورد کند قابل انفجار میشود. در هنگام کار بار گلیسیرین باید مراقب بود تا سطح زمین و پلهها در اثر ریخته شدن آن چرب نگردند. ترکیبات این ماده نظیر گلیسیرین دی استات یا اسید گلیسروفسفریک در تماسهای پوستی باعث قرمزی و تورم پوست میشوند. مواجهه با ترکیباتی چون گلیسیرین مونو استشارات یا گلیسیرینتری استات خطرات عمدهای ایجاد نمیکند.
